Ο Dr Ζήσης Μπουκουβάλας (διευθυντής κλινικής πλαστικής χειρουργικής του νοσοκομείου Metropolitan) μιλάει και σήμερα για τις νέες τεχνικές όσον αφορά την αύξηση του γυναικείου στήθους.

Εδώ έγκειται η επανάσταση, που πρόκειται ν'ακολουθήσει και αναφέρομαι στην αυξητική του στήθους με τη χρήση του δικού μας λίπους, βλαστοκυττάρων και τη χρήση ενός ειδικά σχεδιασμένου σουτιέν.

Πράγματι, η επόμενη μεγάλη επανάσταση στην Πλαστική Χειρουργική και όχι μόνο, προέρχεται από το λίπος. Αποδείχτηκε πρόσφατα, ότι τα βλαστοκύτταρα, όπως αυτά, που παίρνουμε από τον πλακούντα του νεογνού, είναι κατά χιλιάδες φορές πυκνότερα μέσα στο ανθρώπινο λίπος. Ονομάζονται βλαστοκύτταρα ορμώμενα απ' το ανθρώπινο λίπος (adipose derived stern cells ή A.D.S.C.). Αυτά τα πρώιμα μεσεγχυματικά κύτταρα έχουν την ικανότητα να μεταμορφώνονται σε κάθε είδους ιστό π.χ. χόνδρο, μυ κτλ. και θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στο μέλλον στην πρόοδο της ιατρικής γενικότερα και της Πλαστικής Χειρουργικής ειδικότερα, γιατί δίδεται η δυνατότητα να προκατασκευάζουμε ιστούς απ' το δικό μας σώμα και να τους ξανατοποθετούμε κατά παραγγελία εκεί που λείπουν.

Ήδη έχουμε ξεκινήσει την επιλεκτική εφαρμογή της μεθόδου της λιποπλαστικής ή λιποανακύκλωσης, της μεταφοράς δηλαδή του λίπους, που λαμβάνεται από μια λιποαναρρόφηση από το σώμα, π.χ. γλουτών, μηρών, κοιλίας, στο μαστό και στο πρόσωπο. Στο μεν μαστό επιτυγχάνεται η αυξητική του στήθους με την τοποθέτηση του επεξεργασμένου λίπους και την ταυτόχρονη τοποθέτηση βλαστοκυττάρων, που έχουμε επίσης επεξεργαστεί από το ίδιο λίπος. Παράλληλα, μετά την επέμβαση γίνεται χρήση μιας ειδικής συσκευής, που εφηύρε ο Πλαστικός Χειρουργός απ' το Μαϊάμι Roger Kuri.

Πρόκειται για ένα στηθόδεσμο, που φοριέται ορισμένες ώρες την ημέρα, για ένα διάστημα 3-4μηνών, που από μόνη της ασκεί ελαφρά αρνητική πίεση (αναρρόφηση) στο μαστό και ως εκ τούτου μεγέθυνσή του. Ο συνδυασμός της λιποπλαστικής με το μηχανικό αυτό σουτιέν δίνει πλέον εξαιρετικά αποτελέσματα, σαν εναλλακτική μέθοδος στην τοποθέτηση ενθεμάτων σιλικόνης.

Η τοποθέτηση λίπους στο μαστό δεν είναι καινούρια ιδέα και για χρόνια την αποφεύγουμε λόγω της πιθανότητας σχηματισμού μικροεπασβεστώσεων, που μελλοντικά θα μπορούσαν ν' αποτελούν διαφοροδιαγνωστικό πρόβλημα, όσον αφορά τον καρκίνο του μαστού. Αυτό πλέον έπαψε ν' αποτελεί πρόβλημα για τους ακτινολόγους, οι οποίοι με βεβαιότητα μπορούν ν' αντιληφθούν τις διαφορές κι έτσι αυτό έπαψε να μας απασχολεί.